foto1
foto1
foto1
foto1
foto1

msv Mike the Bike

Ontstaan
Al in het eerste jaar van het bestaan van MSV Mike the Bike speelde men met de gedachte een motortreffen te organiseren. Niet zo verwonderlijk, want halverwege de jaren ’70 hoorde een treffen er echt bij. Maar er zat veel werk aan vast, en bovendien moest er flink geïnvesteerd worden. En geld was er nog niet veel. De motorshow die eind ’74 georganiseerd werd verlichte de financiële druk slechts gedeeltelijk. Er werd contact gezocht met de Pepijnklinieken (tegenwoordig Pergamijn) in Echt, want naar voorbeeld van de grote Jumborun in Nijmegen/Arnhem wilden we graag een zijspanrit met gehandicapten organiseren. We verwachtten wel dat onze “stoet” veel kleiner zou worden, en daarom kozen we ook een kleinere naam: “BAMBI”. Enkele bestuursleden stelden zich financieel garant en zo kon het eerste treffen in 1975 zijn doorgang vinden. Het verliep prima en dat zorgde voor voldoende enthousiasme om er mee door te gaan. In de volgende jaren werd druk gebouwd en gesleuteld. Uiteraard werd de vereniging – meestal in natura -flink gesteund door particulieren en bedrijven uit de omgeving. Met name door de familie Cuypers, die niet alleen haar loods, maar het hele bedrijf inzette ten behoeve van het treffen. Door de jaren heen is dan ook de grootste angst van de leden van Mike the Bike geweest dat er iets zou gebeuren met de spullen of de levende have op het terrein. Om dergelijke calamiteiten te voorkomen wordt er permanent gepatrouilleerd, maar intussen is er ook veel sociale controle ontstaan onder onze gasten die het belang van rust en veiligheid inzien en soms juist daarom graag naar Weert komen. Door dit alles is het Bambitreffen wellicht het laatste grote motortreffen dat de woelige jaren zeventig en -tachtig heeft overleefd.

In 2014 is het voor de 40e en laatste keer georganiseerd en is hiermee een einde gekomen aan een jarenlange traditie.

Het treffen
Het treffen begon op vrijdagmiddag om 14.00 uur. Dan was de tap open en het vet warm. Alle voorbereidingen waren af en op deze eerste dag van het treffen kwamen al flink wat gasten zich melden. ‘s Avonds was het al gezellig druk in de loods. Een discotheek zorgde voor de muziek. Deze avond werd door de meeste treffengangers gebruikt om bij te praten. Op zaterdag kwam rond het middaguur een flinke file voor de slagboom te staan en moest de entreegroep alle zeilen bij zetten. Overal in het bos klonk het gerammel van tentstokken en de loods liep vol met oude bekenden. ‘s Avonds weer muziek van de discotheek en kilometers frikandel en stapels hamburgers ginnen over de toonbank. Het bier werd met meters, nee vierkante meters, nee kubieke meters tegelijk verkocht. Om twaalf uur begon de keukengroep met poetsen, want dan ging de keuken dicht. Dan vertrokken de laatsen uit de loods en begon het grote poetsbal voor de bargroep. De security hield een extra oogje in het zeil op het treffenterrein, zeker op het moment dat de bar sloot en iedereen zijn of haar tent opzocht. Dat alles betekende op zondag natuurlijk verschillende houten koppen, en katers die maar op één manier te verjagen waren: uitsmijters! De keuken draaide al vroeg op volle toeren en de rest van de ochtend moest er ook flink gewerkt worden, want dit was de dag van de Bambi-rit. De koffietafel voor zijspanrijders en cliënten en begeleiders van Pergamijn werd klaargezet. Vrijwilligers Zeker op de zondag, als veel leden van Mike the Bike het druk hadden met de organisatie van de Bambirit, draaide het treffen voor een groot deel op vrijwilligersenergie. Tientallen vaders, moeders, vrienden en bekenden zorgden dat de gaten achter de bar, in de keuken en op het terrein ingevuld werden. Daar waren ook veel oud-leden bij, die hun motor niet, maar hun enthousiasme voor het Bambitreffen wél hadden behouden. Bambirit De Bambi-rit begon op het treffen. De clienten van Pergamijn arriveerden met bussen op “de Kuper”, en zochten samen met hun begeleiders een zijspanrijder op. Heel vaak waren client en zijspanrijder oude bekenden, omdat ze allebei al jaren deelnamen aan de rit. Omdat er meer clienten dan zijspannen waren, reden ook de bussen met de ritten mee. Daarin konden ook de gezinsleden van de zijspanrijders mee rijden als ze dat op prijs stelden. Tussen de beide ritten werd door MSV Mike the Bike een lunch verzorgd voor rijders, clienten en begeleiders. Een echte Weerter “joekskepel” zorgde voor de muziek. Vanaf 2013 ging ook de middagrit door het Limburgse en Brabantse land, en niet terug naar Pergamijn in Echt. Na de middag werd meestal wel van plaats geruild tussen de bus- en de zijspanpassagiers.
De inwendige mens
Het Bambitreffen probeerde de prijzen van eten en drinken zo laag mogelijk te houden, maar ook iedereen de gelegenheid te geven “normaal” te eten. Natuurlijk waren er snacks te koop, maar we zorgden ook voor een goed ontbijt met broodjes (kaas, ham en ei), uitsmijters en slaatjes. Zaterdag en zondag werd er gezorgd voor een nasischotel. Verder natuurlijk koffie, thee, soep, saté met brood en onze boterham met ei en spek, die ooit ontstaan is als “jubileumboterham”. Verder hadden we yoghurt en appels.
Veiligheid en rust
In het verleden moest je als motortreffen alles uit de kast halen om de zaak in goede banen te leiden. Vooral in de jaren zeventig gebeurden er in heel Nederland zaken die een motortreffen de kop konden kosten. Mike the Bike werkte zelfs samen met hondensportvereniging “De Trouwe Vriend” zodat er met honden wacht gelopen werd. In de laatste tientallen jaren is gebleken dat onze gasten zelf het belang van rust en veiligheid net zo belangrijk vonden als wijzelf. Uiteraard was er beveiliging, er was zelfs altijd een professionele beveiliger aanwezig. Voor wie wat extra rust wilde, was er ons familieveld, waar we verwachtten dat het na 22.00 uur rustig was, zoals op een gewone camping. Het Bambitreffen vond plaats op een oud landgoed (“Beauchamps”), midden in de natuur. U kon kamperen in een oerbos met bomen die er al stonden toen de fiets nog moest worden uitgevonden. Die wilden we graag laten staan, en daarom was open vuur verboden. Voor de Barbecue zorgde MSV Mike the Bike. 
Kinderopvang
Sinds jaar en dag zorgde Scouting HuBoVra voor de opvang van de kleintjes op het treffenterrein zelf. Ze werden de hele dag bezig gehouden en mochten er zelfs slapen. Wel graag op maandag weer ophalen…